یافتن پناهگاه (۲)

اقامت در غارهای طبیعی:

• وجود بقایای استخوانی و اجساد حیوانات خورده شده نشان وجود درندگان در آن محیط است که اجساد را گاهی به خانه می برند تا باقی آن را بخورند.

• اگر بوی ادرار حیوانات که نشان از قلمرو خانه، محل شکار و … است و یا بوی غذذ حیوان در داخل، اطراف و کناره های کمی دورتر پناهگاه احساس شد از آن حفره به عنوان پناهگاه استفاده نکنید.

• اگر جلوی حفره درخت خار و خاشاک تمیز شده و کنار زده شده است، ممکن است پناهگاه حیوانی باشد زیرا حیوانات مانند انسان در خیلی ازموارد سعی در تمیز کردن جلوی لانه خود دارند.

• اگر غار دارای خفاش بود سعی کنید در غار پناه نگیرید (زیرا مدفوع آن ها که در محیط غار پراکنده است می تواند شما را بیمار کند و همچنین احتمال دارد روی مدفوع آن ها که در بسترهای شیب دار ریخته شده است سر بخورید و آسیب ببینید)

• سطح دهانه غار نباید آنقدر پایین باشد که در صورت ریزش رگبار و سیل به درون غار سرازیر شود (این نکته در هنگام بارش باران و در محیط های دره ای که شیب به سمت غار دارند بسیار حائز اهمیت است).

• بهتر است تا آنجا که می توانید در دهانه غار آتش خود را طوری روشن کنید که مسدود کننده هم باشد و مانع ورود حیوان شود.

• اگر در غار و یا پناهگاهی پناه گرفتید، حصاری از سنگ و شاخه درختان و … حتی به ابتدایی ترین شکل ممکن اطراف خود ایجاد کنید تا مانع ورود حیوانات شود.

• اگر پس از خارج شدن بخواهید دوباره به غار باز گردید و از آن استفاده کنید، حتماً دهانه را کامل بپوشانید تا پس از بازگشت میهمان نداشته باشید!